ฟางเส้นสุดท้าย

[ภ.ภาพวาด]

ฟางเส้นสุดท้าย
---------------------------
.
ต้องทำดีเท่าไหร่..ขอให้บอก
ถึงจะหยุดลวงหลอก..โปรดบอกฉัน
รู้ผ่านมาดีไม่พอทำต่อกัน
เธอถึงเมินความสำคัญกั้นกำแพง
.
ที่ผ่านมาให้ผ่านไป..ได้หรือเปล่า
ระหว่างเราเริ่มใหม่อย่าหน่ายแหนง
ความรู้สึกผิดเพี้ยนอาจเปลี่ยนแปลง
ความขัดแย้งเคยมีคงคลี่คลาย
.
ขอโอกาสวาดหวังอีกครั้งหนึ่ง
แม้จะดูดื้อดึงยังพึงหมาย
แต่หากว่าเชือกฟางทางสุดท้าย
ขาดจากสายสุดสิ้น..ยินดีลา
.
หรือเป็นได้เพียงลองดุจของเล่น
ไม่โดดเด่นดั่งใจเธอใฝ่หา
จึงลวงหลอกบอกรักเพื่อชักพา
และไม่คิดชายตากลับมามอง
.
ภ.ภาพวาด
ศ.๑๓.๑๑.๒๕๕๘


**จะแต่งกลอนต้อนรับวันงานผู้ปกครองให้น้อง ดันได้กลอนนี้

ขอขอบคุณรูปภาพจาก Google.

[อโศกน้ำ]

~ฉันขอโทษ~

เห็นครวญคร่ำร่ำพ้อ"ฉันขอโทษ"
เธอคงโกรธกลืนกล้ำระกำหมอง
แม้นตัวฉันพลันช้ำเข้าจำจอง
หักใจต้องกดกลั้นสะบั้นความ

เธอคนดี ดีพอ ดีพอแล้ว
เหตุคลาดแคล้วเข้าครองเพราะต้องห้าม
โดนรังเกียจเครียดขึงก็ตรึงตาม
รอบข้างหยามเหยียดย่ำยากทำใจ

ฐานะนั้นฉันด้อยแสนต้อยต่ำ
ดั่งกาดำอดสูเกินอยู่ไหว
เก็บรั้งคำพร่ำเพ้อปล่อยเธอไป
เพื่อเจอใครควรคู่เคียงดูแล

โปรดรู้ไว้ ไม่เลยไม่เคยหลอก
จริงทุกบอกบทไว้มิได้แถ
แม้นเธอจักคลักล้วงปลิ้นดวงแด
เพียงรักแท้ถาทบที่พบเจอ

เถอะเผชิญเหินแคว้น ณ แดนหงส์
ด้วยสูงส่งเกินจะเทียบเสนอ
ล้ำค่าสิ่งยิ่งนักได้รักเธอ
มั่นเสมอมอบไว้..จะไม่ลืม
.
อโศกน้ำ
เศร้าอ่ะ

[ภ.ภาพวาด]

เส้นขนาน
----------------------

ฟังเหตุผลจนใจ..ไม่อาจเอ่ย
รู้เฉลยรักพบจบไม่ปลื้ม
คนที่เคยคู่เคียงเหมือนเพียงยืม
แม้ด่ำดื่มกลับจำต้องร่ำลา

เข้าใจดีความรักกับศักดิ์ศรี
เกียรติที่มีสำคัญเหนือชั้นกว่า
ความภาคภูมิรับรู้เธอบูชา
จึงศรัทธารักสุด..ถึงหลุดลอย

และกลับกันหากแม้เธอแคร์หญิง
โดยละทิ้งศักดิ์ศรีเลือกหนีถอย
ความผิดหวังของใจคงไม่น้อย
รักพาลพลอยหมดค่าศรัทธาเลือน

ถึงวันนี้รักเป็นเส้นขนาน
จะพาดผ่านเคียงคู่อยู่เสมือน
เปรียบเธอเป็นสุริยันฉันดวงเดือน
โคจรเคลื่อนสลับไปกับวัน

เพราะไม่อาจรักใครคนใดอีก
และไม่อาจหลบหลีกการกีดกั้น
ทั้งไม่อาจเคียงคู่อยู่ด้วยกัน
เพียงผูกพันคนละฟาก..แสนภาคภูมิ

ภ.ภาพวาด
จ.๑๖.๑๑.๒๕๕๘

*แหม แต่งทะเลาะกันเยอะ เปลี่ยนโหมดบ้าง เพื่อสีสัน
**พี่เล่นงานภาพก่อนนะ ขอเอาคืนบ้าง 55 สะใจ

ขอขอบคุณรูปภาพจาก Google.

[อโศกน้ำ]

~มิอาจลืม~

จำนนช้ำ..คำกำสรดประชดหา
ดังโลกากาลเกิดระเบิดตู้ม
เธอประจักษ์รักนี้ล่มมีปูม
สองตาอูมบวมช้ำ...รื้นก่ำแดง

ทุกวันคืน...ขื่นขมทับถมซ้ำ
ท้นชอกช้ำใช่เล่ห์เชิงเสแสร้ง
ล่วงผันผายกายไซร้เยี่ยงไร้แรง
วอนอย่าแกล้งกล่าวพ้อ...ให้ท้อทรวง

กำพืดกั้น...ฉันนี้ธุลีหญ้า
เธอล้ำค่าคู่แคว้นดาวแดนสรวง
พราวพร่างพรายฉายชัดจำรัสดวง
มีอาจร่วงหล่นลู่...ลงสู่ดิน

แม้นสามารถ...ฟาดฟันดึงดันน้าว
คงโฉ่ฉาวตำหนิคนติฉิน
จำหักห้ามความหม่นหมองมลทิน
ยุติสิ้นก่อนซ้ำเธอลำเค็ญ

ถึงหดหู่อยู่ ณ เส้นขนาน
ใช่เผยผ่านพลัดพรากจนยากเข็ญ
กาลเวลาพาพบประสบเป็น
ให้มองเห็นสู่บ้าง...ช่วงบางครา

รู้เถอะล่วง...ห้วงบอกเพียงชอกช้ำ
ภวังค์ย้ำยังรักเป็นหนักหนา
มิสะบั้นผันเผตามเพลา
ความโหยหามิใช่...ลืมได้เร็ว!

อโศกน้ำ

คือจริงๆอันแรกที่ตอบไมไ่ด้มีเจตนาจะเล่นงานอะไรเราหรอกนะเราเจ้าคิดเจ้าแค้นเอง
แต่เมื่อวางยาพี่มา ก็สนองตอบแบบเบาๆนะจ้ะ  ต่อมาด้วยนะ ไม่ต่อถือว่าแพ้น๊อค อิอิ

[ภ.ภาพวาด]

ยอมแพ้น็อคตามที่พี่ท่านยื่น
จะไม่ฝืนดึงดื้อถือทิฐิ
จบกลอนต่อคอพับไม่นับวิ
เมื่ออริชกใส่ที่ปลายคาง

ภาพวาด

ยอม หาคำภาษาไทยไม่มี ภาษาอังกฤษไม่มี
พี่ลงไม่ให้ต่อ :155: :155: :155: :155: :155: :155:

[Pongsrits]

ผมชอบฟังเพลงนี้มากเลยครับ